OLASILIK;!)

             

 Ne gam ne keder üzer insanı,

Güller hoştur dikenin olmasa acısı,

Yollar gurbettir  gidişin gibi sırrı,

Ellerim boş kalsa da düşlerimin olasılığı...

Cümle şifa uçar kalemin kapısından,

Kimsesiz derler sohbetin yokluğundan,

Tatlı niyetine biber sürmek cezan,

Sen yansımasın olasılık olsun diye.

Gözün kadar keskin hayaller gömlekte,

Fazla gelmez kıyılara,uzak teknelere,

Düşlemek ezber dökmek değil gözünde,

Yosun tutan kipriklerin kuruması olasılık.

Taştı aklım yine gülmek sade bir tercih,

Gözüm yoktu aslında yoksun bir mizah,

Hayatım hikaye olsa kaybeden tarih,

Aşk tek heceymis birleşmek olasılık.

                                            Serzaf Serkan Zafer

        

SAHiPSİZ BOŞLUK

 

Gelen yalan seni yakar mı?

Düşünüyorum yeni bir çizgi.

Yürüyorum rüyam da aklım hediye,

Düşler uyanınca kalbim toslayinca kendinde.

Boşluk taşmış yürekten bulutlar paspas,

Yıllar kaybetti gönlüm doldu hicran.

Sen gidiyorsun ayrı dünyalara yolcu,

Gidiyorum anlam bulmaya başka mesafeye.

Kimler görsün okusun cümlemi.

Aklın sayacı olsa çoktan ayarı kaymıştı.

Mecnun olmak değil Yusuf olmaktı gönlüm.

Uzay aklın boşluğunda çaresiz dönüyordu.

Ne varlığım ne yokluğum söndürür.

Küller uçar ruzgarinla köz alaşır.

Yakınlar uzaktı gözler görmez.

Gelmiyordu yarın,sahipsizdi boşluk...

                 

                                     Serzaf Serkan Zafer

.

GÖRMESENDE*

           

Tersine akıyor akıl her hecemde,

Mesafeler tuzakmış her gecemde,

Sonunu bilsemde yoldaş her kelime,

Dokunuyorum,bilinmeze görmesemde.

Her nefeste daha fazla akıyor yollar,

İsterdim bilmeyi ama sonuç tercihler,

Oyun güzeldi zaman bizleri ayırır,

Şarkılar,kör çeşme akıyor görmesemde.

Unutmak istedim heceli düşlerin rengini,

Akıl etmek için gözün yorgun olmalı,

Yalnızlık yoktur tabi ki aklın ifadesi,

Yokluk varlık gibi biri açlığı diğeri özlemi.

Yeni olmak eskiyi sadece kenara iter,

Yürek fani bir sözle atar ceza nasır gelir,

Tatmak isterdim kevseri akıllı dostları,

Aslı olmak gibidir her cümlem görmesende.

                                     Serzaf Serkan Zafer

     

                

İSTERSEN

                 

Yol biter gidersen aklının gölgesine,

Hevestir insanı yoran gerisi biraz uğraş,

Giden gelmek istemez dünyanın işine,

Kendini bilmek güzeldir başka bilinmezse.

İnsandır insanı insan eden  söz yürekse,

Ya durursun ya kaçarsın yollar şahit,

Bilmek bilinmezdir aslında akıl gibi sınırsız,

Öğüt istemez nefis kötülük ona hazdır biraz.

 Bilmek istersin,anlamları ve noktaları,

Götürmek istersin taşıdığından fazla hesabı,

Bazen bozuktur fikrin,sana gösterir yokluğu,

Tek  yanlış değil ama  bir adım sondur bize...

Sen duymak istersin güzel bir kelam,

Arkana bakarsın bıraktığın hoş yankını,

Yıllar seni eskitse bile itiraz eder ruhun,

 Sonsuzluğu isteme,o zamanın bittiği yerde...

                                Serzaf Serkan Zafer

               

SONSUZ OL

     Gönlüm akıyor,her boşluğa sızıyor,

     Aklım yok deme, gözlerini yumarsan,

     Yalnızlık yoktur, istersen etrafın akıl,

     Anlam ararsın boşlukta, dilsiz vicdanda...  

     Hep koşarız güneşe, geriye kalan esaret,

     Arkada kalan sadece yalnızca toz duman,

     Dostların çok demesi kolaydır her akla, 

     Yolculuk sır değil ama dönen sır yine.

    Gözler bakar hep boşluğa anlam hafızada,

      Kalıp olmak hem vicdana söz hem akla,

     Sen görmek istersin özgün bir tay,

    Gök yüzü engel bize belki acıdığından.

     Sandığından daha basit yolun sonu,

     Tercih  etmek aynanın yansıması,

      Koşuyorsun nefsinin götürdüğü çukura,

     Kazanırsan sınavı gel o zaman sonsuz ol...

                                        Serzaf  Serkan Zafer

                       

BİTTER

          

            

Akıyor damla damla yorgun hamurum,

Sen aklımda olmayan bir yersin tatlım,

Alışkanlıklarımın hevesi var hayatım,

Döne döne geliyorum sen bul diye. . .

Sermayedir hatırlar ama anlayana,

Kayboldum yalnızlığın soğuk boşluğunda,

Geveze ruhum aslı yok kopya bedenlerin,

Varlık kederin tatlı bir süsü farkındaysan...

Yok demek aklına varlığın bir yolu,

Sen sanıyor musun her hece aynı cümle,

Tatlı dilin ucunda,gözler parlar karanlığa,

Paylaşmak  anı, ya tatlıyı ya da mekanı...

Sen görmek istersin hayatın anlamını,

Bazen gözler farklıdır kalpler aynası,

İstersin zahmetsiz bir tatlı mutfakta,

Düşmek sanıyorumdum bitter koyuluğuna...

                                 Serzaf Serkan Zafer

           

HEVES

      Başka bir alemdeyim zirve hücremde,

      Ağzım saklar heceleri bulutlar perde,

      Şansım olsa gönlüm akmaz boşluğa,

      Limanlar bana yuva bulutlar arkadaş,

      Arkama aldım dostları sevdam ufuklar,

     Nasırlı kanatlarım hayallerim imkansız,

     Giz yok anlayış gölge boyu resimler,

     Ilık meltemdi titredim msrada yokluğunu,

     Ne aklım düz ne dünya şiirler pusula,

     Çetin olmak değil zaman korur kalbimizi.

                               SERZAF SERKAN ZAFER

     

BİLSEM

         

Su gibi akar ömrüm,

Okuyorum günleri geçmiş hayallerim,

Risk yok mu şu aklın hecesinde,

Ucu dokunmaz kalemin teri varsa,

Nasıl yapmak istersen öyle görürsün.

Var olmak sonun başlangıcı mı?

Ara vermek sadece bir soluksa,

Razı olmak istersen geri durmazsın.

Sen benim gibi olsanda,

Aklın harabe yolun göçebe misali...

                              By Serzaf Serkan Zafer

              

MİSAL

                                                                                                    

       Varsın biliyorum,saklı hazinem

       Yoksul kalmış bulutlar,sanki hatıram,

      Yalnız kalmak suçtu,ben oldum,

      Akıl yansır vicdana,yollar çıkar sabaha...

     Sorma akıl;vicdanımla kor tutarım,

     Ayna da saklı cismi,fark atarım,

     Söz biterse uçurumlar engelim,

     Kimya sadece ders,yıllar artık not bana...

      Umut eder gibi bulut kalmış köprülerim,

      Kaçamaktı sofralarım,yolluk çantam,

      Almıyor aklım, kalbe başka hayrım,

     Çoşkun deniz liman, hasretim hayır bana..

       Gitmek gelmekti, benim satırlarım,

       Akıl kullanmak kolaydı,usta isterim,

        Anlamak kolay,aklın başka dersem,

       Eskiler silinmezmiş,taşmış yürek misali...

                                 Serzaf Serkan Zafer

                   

J

 

TÜKENEN NEFESLER

               

 Hatıralar dünde kaldı, seneler hafızamda,

  Umut doldu hücreme,sonsuzluk sınırımda,

  Cümle nasip önümde,aklım yokluğunda,

 Paylaşmak kolay,ömrün ışıkları altında...

  Yoksul bulutun gölgesi kadar nemli hava,

  Geçmiş yorgun omuzlarda,yarın ufkunda,

  Tatlı kadar sinsi  zaman,yokluğunda,

  Mum ışıkları sönsede gerisi gün ışığında.  

Kaç yıl geçti aradan dostlar hatırlasın,

Sen aklında tutarsın eski mazi yeni gün,

Karanlık gecemde parlasın hayallerin,

Kaç nefeste söndü,giden yaşlar çoğalsın.

İnsan cennette kaç yıl kaldı;hatırla,

Anlatır mı  sana bir dost; ölmek varsa,

Yediklerimiz bize yaş;ailem yol bana,

Seneler aynı giden ömür  hatıralarda...

                                        Serzaf Serkan Zafer

            

AKLIMA DÜŞENLER

           

Giden yıllar sadece unuttuğum yorummuş,

Bıraktığım iz, hayatı anlatan dostlarmış,

 İnsan yoklukta kaybolur, umut ona yolmuş,

Ömür nefesmiş gerisi aklıma düşenler.

Denemek ister her aklı hayat,zaman yeterse,

Her insan güzellik ister,karşılığı varsa,

Anlamak ister kişi,anlatmadan  gerçeği,

Paylaşmalı  sevgiyi gerisi aklıma düşenler.

Kitaplar  raflarda,bize kalan sadece gayret,

Her basamakla yaklaşırmış bilmediğine,

Karanlık çok olurmuş,sabahın seherinde,

Cümle günah af olsa gerisi aklıma düşenler.

Hayatı çektim içime,tüten sadece dertmiş.

Acı ölümü hatırlatsa da insan olgunlaşırmış.

Cevapsız sorular olsa da hayatta mecnunum,

Ömrüm bitse de   gerisi aklıma düşenler....

                                          Serzaf Serkan Zafer

YOLCU

 

Seni ararken buldum mutluluğu,

Yoktu aslında bu şiir aklımda,

Ben yoldaydım aklım yokluğunda,

Yalnız kalan sadece ben değildim.

Ama herkes geçer bu yoldan mutluluğa...

İnsan hatalıysa  inanmışsa silinirdi günahı,

Yolcuydu aslında insan dünya evinde.

Hasret denilen şey dış kapının ardında,

Yalan denen şu dünya kaç yolcu gömdü.

Mutluluk dedikleri şey ölümsüz bir ruhmuş.

Kiminle yolculuk etse ömrü umut açarmış.

Yolculuk bitse bile yolcu bitmezmiş.

Ömrün sınırı var ama  yolcu yolun başında.

Mutluluk belki sondu,yolculuk sonsuzluk.

                                    Serzaf Serkan Zafer

Serbest Şiir

 

BOŞ KALMIŞTI MISRALAR 

Hatıralar kalmıştı dünün karanlığında,

Alev almıştı yürekler aklın yokluğunda,

Sensizlikti ,kalemsiz vicdanlara,

Boşluk hecede kalsa,biz yuvamızda.

Kaybettiğim sadece yıllar olsa keşke,

Zaman günün bitmesini ne kadar beklerse,

Ömür nerde sorma aklın sonsuzluğunda Derdi öğrendin derman vardı dilimde,

Yollar çıkmıyorsa hayallerinin zirvesine,

Giden gelmez  hasret bir çeken bir suskun,

Yalnızlık öğretir yansıyan parıltıyı bize,

Almıyorsa yollar bizi ya sondur ya başı.

                                    Serzaf Serkan Zafer

FARKINDA MISIN?

 

İnsan insanla büyürmüş ve öğrenirmiş,

Elma dibine düşer biz ana kucağına,

Çocukken büyümek istemek kolaydır,

Fark sadece zamanmış, farkında mısın?

Güneş batarken, yıldızlar çıkar karanlıktan,

Aradığımız şey belki varlık bazen yokluk,

İstemekle başlar mücadele,aşk takipte kalır,

Fark  sadece düşünceymiş,farkında mısın? 

Kalem benim için tatlı bir dokunuş çizgimde,

Hayaller  kimi gerçek kalan saf  rüyamda,

 Ararsan çıkarsın düştüğün boşluktan,

 Fark  sadece düşünceymiş,farkında mısın?  

Herkesin var bir anısı  kimi tatlı kimi acı,

Soğuk olur bazen insan almaz bir selam,

Düşmeden korkma,buna alışmaktan kork,

Fark sadece iradeymiş,farkında mısın?

                       

                                       Serzaf SerkanZafer

Düşlerimin Ötesi

             

Ufukta güneş,göz kapaklarım kamaşır,

Yarınlar bizim için olmayan dünler,

Bugünü olmayanlar hayallerin ucuna takılır,

Çok mu zor yaşamak düşlerimin ötesi kadar.

Kelimeler düşerken elimde boş parçalar,

Görmek istersen, engel sana ön yargılar,

Çağ ötesinde düşlerim gerisi renkli rüyalar,

Yıldızları yakalamak düşlerimin ötesi kadar.

Yalnız kalmak istersen düşlerinle beraber,

Okumak anlamdır,toplumu kazanmaktır.

Gitmek için durursan,gelecek düşlerin uçar,

Akıl alır mı ,  alın teri düşlerimin ötesi kadar.

Başkası olmak istersen  gölgen kaybolur,

Düşlerinde gezersin,ufkunda kıvırcımlar,

Olmaz mı hasretin,acıların gelsin düşler, 

Yap istersen düşlerinin ötesi  kadar...

                              Serzaf Serkan Zafer

KÜÇÜK ADIMLAR

           

Hedeflerin seni zorlasa da,gittiğin yol senin,

Cebin delik olsa da koyduğun akıl senin,

Sermayesi zaman olanın,ömrü uzun mu?

Başlamak zordur inan gerisi küçük adımlar.

Düşünmek düşlerde,sıkıntılar anı da güzel,

Yollar değil,kasisler huzursuz ediyor insanı,

Hatıradır bizi canlı tutan geçmiş hikayeler,

Yalan bir başlangıç,gerisi küçük adımlar.

Zenginlik almaktan çok vermekti gizlice,

Gönlüm akmak ister,yol yokuş biraz yaş,

Başlamak zor gelirse,aklın seni götürsün,

Yorulmak emekti,karşılığı  küçük adımlar.

Yalnız kalmaz hiçbir canlı isterse,

Oyun oynamak öğrenmekti,her mektep de,

Dünya da ayakta kalandır,ömrü uzun eserse,

Hayat zor ama tatlıdır,gerisi küçük adımlar.

                                 Serzaf Serkan Zafer

UNUTMAK

 

Günler geçse de,  dönmesin hatalarım, 

Yaparsın edersin,nerde kaldı dünya.

Ben yoktum sen vardın,yokluğun varlığı,

Eskiyi gömdüm sonra yerini unuttum dünya.

Mutlu ol demek kolay,beni geçmiş zorladı,

Ben yanlış bir çocuktum,ellerim kirli,

Bir gün doğar güneş , unuturum belki anı,

Hafif bir rüzgar esti,unuttum galiba dünya.

Anılardan çok tecrübe yaptım gönülsüz,

Pişmek yetiyor mu, yeter ki ziyan olma,

Yolsuzum bu çukurda,yalanlar beni boğar.

Yalanla biter sandın, unutursun belki dünya.

Gelen her çizgi acemi anıların yüzü,

Hatırlamak değil çukurlara düşmek üzer.

Kolay değil başlamak,bir güzel huya alışmak,

Hatırlamıyorum herşeyi mutluluk dışında.

                                          Serzaf Serkan Zafer

HAYDİ#

                       

Yokluk sadece benlikte  yada bizde,

Akıl her yaşta gerek fazlası biraz yük,

Yalnız kalmış dalda öten kuş yine,

Gidersin başladığın yere unutursan amacını.

Kaç kelime yeter bu cümleyi kurmayı,

Öz dersin özlediğin yeri ve manayı,

Kader deniyor vardığımız sonuca, 

Ya durursun ya çoşarsın yıldızlar göstergen.

Ya unutan ol,ya unutulan yeter ki kıpırda,

Yalan bir sözdür,aksatır ömrü sonunda,

Sonsuz yolculukta giderken anlamsız veda,

Sen durmak istemezsin,anlamsız durakta.

Hissetmek acıyı bir hiç yokken hatıranda,

Güzellik bir kalıpsa,durmaz asılı havada,

Yalnızlık ceza olsaydı vicdan rüyanda.     

 Yok say adımları,haydi demek tek tabanca.

                                            Serzaf Serkan Zafer

Zaman Akıyor...

                      

 Sen sordum mu ihtiyara;hani yıllar,

Evlat der,unutmak yılları derlermiş.

Sen nefsinin peşindeyken sönüyor ömür,

Zaman akmak da sen kötüye bakma evlat. 

Çağlar akmış boşluğa,dolmadı mı tenceren, 

Sen istersin ipekten  çarşaf,yok olan zaman,

Duyduğun kadar bilirmişin gördün senin,

Gözler yalan söylerse,ömür kısa olurmuş.

Geceler soğukmuş yalnız kalan gölgeler,

Diyar diyar gezmemişim,dünyam kalemim,

Cahillik okuduğunu paylaşmakla bitermiş.

Zaman akıyor, yaşlar saçlarını rengini alırmış.

Dört mevsim hayat bahçesi emek verenlere,

Soldurmaz gülleri akıllı insan,heveslidir.

Geçmez burdan başkasının aklı,

Zaman bir gün bitse de sonsuzluk hayallere akacak...

          

                                 Serzaf Serkan Zafer