22 Temmuz 2017 Cumartesi

GÜLER MİSİN?

 
Kenarda durma,hey yalnız kalmış çocuk.
Saçma geliyor bu anlayış,seni yoruyor.
Tükeniyoruz,papatya falı yapraklarımız,
Sen tatlı çocuk benimle güler misin?

Uzak mısın mutlu bir güne?
Acı hissediyorsan damardan,fayda vermiyor demek ki,
Herşey yanındadır yada sana öyle gözükür.
Ağlamak sonuçttur, benimle güler misin?

Suç tek başına işlenir mi hiç, diye düşündüm.
Sabır taşı kayıptır belki yalnız kalmış bu çocuk.
Yanlış yapıyorsak,nerde öğrendik bu hatayı,
Hayat kısa çocuk,benimle güler misin?

Gördüklerin sana ders olmadıkça;
Biter sanıyor musun,bu sahte düzen.
Yalnız kalmak belki ķötü birşey değil.
Anlamak istiyorsan çocuk,benimle güler misin?

                                       Serzaf Serkan Zafer
                     

3 Temmuz 2017 Pazartesi

UFKUN ÇIĞLIKLARI*

 
Sabahın ışıkları vurur,sakin denize...
Taze çıkan deniz bereketi heyecanlandırdırır herkesi,
Martılar kovalar hızla geçen gırgırları.....
Rast gele der,bir miço komşu tekneye...

Vapurda, çay-simit yanında martı çığlıkları;
Yetmez mi,şehrin stresi ve yoğunluğu...
Aklımda hep taklacı yunusların yarışı....
Keyfi kaçanların buluşma noktası burası...

Kaybolmuş ufukta geçen gemilerin ıslıkları...
Yalnız akan sular şahitti batan güneşe....
Rıhtımdaki sevgiler son kez ayrıldı.
Martılar seferden dönmüştü,gün sönmüştü.

Günler geçmişti ama kulağımda çığlıklar....
Hayatta kalan son nefesim,denizde kaybolsun.
Herkesin vardır bu işte bir tuzu.....
Kaderi yazan değiliz sadece birer oyuncu......

       Serzaf Serkan Zafer